Αυτός ο χώρος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που φιλοξενεί τη διοργάνωσή μας, αποτελείται από συγκρότημα 5 παλιών βιομηχανικών κτιρίων που αποτελούν πολύ σημαντικό κομμάτι της βιομηχανικής κληρονομιάς του τόπου.
Είναι τα παλιά κλωστήρια Χατζηνικολάκη που στα μέσα του περασμένου αιώνα περιήλθαν στην ιδιοκτησία της οικογενείας Ουσουλτζόγλου. Το κλωστήριο χτίστηκε από το 1903 έως το 1906, από γάλλους αρχιτέκτονες, πολύ σοφά, ώστε να μην επηρεάζεται από ενδεχόμενες πλημμύρες του Τριπόταμου.
Ως και τη δεκαετία του 1950 λειτούργησε ως υδροκίνητο κλωστήριο, στο οποίο δούλευαν καθημερινά 130 άτομα και παρήγαγε μεγάλες ποσότητες νήματος.Συνέβαλλε για πολλά χρόνια στην ανάπτυξη της τοπική οικονομίας γιατί συντηρούσε ουσιαστικά πολλές βεροιώτικες οικογένειες προσφέροντας μεροκάματο. Σημαντικό ρόλο για την ανάπτυξη της τοπική οικονομίας, φυσικά, έπαιξε το άφθονο νερό.
Το νερό που χρησιμοποιούνταν ως πηγή παραγωγής ενέργειας. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι από τον 11ο αιώνα η Βέροια είχε 200 νερόμυλους…!!! Στις αρχές του 1900 τα κλωστήρια της πόλης ήταν δύο: της οικογένειας Σωσσίδη και αυτό που μας φιλοξενεί της οικογένειας Χατζηνικολάκη, που διέθετε 1900 αργαλειούς.
Μετά τη λήξη της λειτουργίας του, περιήλθε στην κυριότητα της οικογένειας Ουσουλτζόγλου που διατηρούσαν από τότε εκκοκκιστήρια βάμβακος και στόχευαν στη καθετοποίηση της παραγωγής και την επέκταση των εκκοκκιστηρίων. Αντικειμενικοί λόγοι ανέτρεψαν τα σχέδιά τους και τα κτίρια εγκαταλείφθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια. Μακάρι να έχουν στο μέλλον μια καλύτερη τύχη και να αξιοποιηθούν γιατί ο τόπος είναι πανέμορφος..!
Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον Βασίλη, το Νίκο και τη Χαρούλα Ουσουλτζόγλου για την
ευγενική , δωρεάν παραχώρηση του χώρου των περίπου 30 στρεμμάτων προκειμένου να υποστηριχθεί η διοργάνωσή μας.
